روزمرگی های من
می نویسم که فراموش نکنم امروزم چطوری سپری شد... شاید فردا دلیلی برای لبخند باشدروزمرگی های من
می نویسم که فراموش نکنم امروزم چطوری سپری شد... شاید فردا دلیلی برای لبخند باشدتصمیم به رها کردن وقتی این تنها راه باقی موندس
وقتی رفته
مدتهاست رفته و حالا با وقاحت فقط رفتنشو ثابت کرده، یه تصمیم نیست یه اجباره
خواستن نیست پذیرفتن تصمیم توی ِ لعنتیه...
رسید روزی که باورم شد آخرین مرد دنیا هم مٌرد ...
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد