روزمرگی های من

می نویسم که فراموش نکنم امروزم چطوری سپری شد... شاید فردا دلیلی برای لبخند باشد

روزمرگی های من

می نویسم که فراموش نکنم امروزم چطوری سپری شد... شاید فردا دلیلی برای لبخند باشد

تیزر تبلیغاتی تیم ملی توی جام جهانی منو یاد یه چیزایی انداخت که خیلی وقته سعی کردم انکارش کنم

اینکه من چقد دوست دارم و واسم با ارزشی مهم نیست

اینکه چقد آدمارو ندیده گرفتم واسه وجود تو مهم نیست

اینکه تمام روزو واسه یادگاریم گذاشتم و تمام چن ماه گذشته رو دنبال یه متن گشتم... یه آهنگ...که بتونم حسمو بهت بگم مهم نیست

مهم اینه جواب من یه "سپاسگزارم "خشک و سرده 

که جواب من " به به چه خطی! " بدون توجه به متنی که نوشته شده اس

که من یه دوست معمولیم و اونی که حتی یادش نبود اومدنتو و تورو 7خط معرفی میکنه صاحب اختیار و بالادست و بنده نواز !

خدایا یادم دادی جای حق نشستنت فقط یه شعاره

هرچی دوس داری انجام میدی و ما فقط باید ببینیم و دست به سینه سکوت کنیم...

بازم شکرت ...

 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد