روزمرگی های من
می نویسم که فراموش نکنم امروزم چطوری سپری شد... شاید فردا دلیلی برای لبخند باشدروزمرگی های من
می نویسم که فراموش نکنم امروزم چطوری سپری شد... شاید فردا دلیلی برای لبخند باشددردای بی درمون همیشه جسمی نیست
گاهی حرفای خفه شده توی گلویی که جرات ابرازش نیست
و البته گوش شنوایی هم نیست
امتحانی که نخاستی توش برنده باشی!
من موندم و یه راه نیمه کاره و یه همراه که نمیخاد ادامه بده...
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد