روزمرگی های من

می نویسم که فراموش نکنم امروزم چطوری سپری شد... شاید فردا دلیلی برای لبخند باشد

روزمرگی های من

می نویسم که فراموش نکنم امروزم چطوری سپری شد... شاید فردا دلیلی برای لبخند باشد


عشق اندازه یک حبه قند است

گاهی می افتد توی فنجان دل ما حل می شود

آرام ... آرام ...

بی آنکه اصلا ما بفهمیم

و ... روحمان سر می کشد آن را ...

عاشق می شوی به همین سادگی ..

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد