اولین پست

نه قراری برای وابستگی بود نه اصلا حرفی 

از یه سری حرفای ساده شروع شد

بعد شد عادت به هرروز دیدن و از همین روزمرگی های گفتن

بعضی وقتا ناپرهیزی میکردی و چند تا شعرم میزدی تنگ بقیه حرفا

بعد گاهی هم حرف از آینده مشترک

وقتی میدونم نمیشه

ولی تو همونی که بهش فکر کردم . پیشت آرومم دور از تو توی فکرت

دیگه بچه نیستم 25 و رد کردم 

پس می فهمم فقط عادت نیست

ولی این دوری کردنات

روز خوبی نداشتم

تلخ و پر از بغض

خسته شدم از این همه با احساسم جنگیدن

خسته شدم این همه که خفه اش کردم